ΚΑΒΟΥΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
Ο Σταμάτης Κάβουρας υπήρξε σπουδαίος βιολιστής και κατασκευαστής οργάνων, φυσικό επακόλουθο ήταν ο Γιώργος να ασχοληθεί από πολύ μικρή ηλικία με τη μουσική.Έπαιζε βιολί, σαντούρι και κιθάρα, ενώ διέθετε πολύ σπουδαία φωνή.Από τα τέλη της δεκαετίας του '20, μαζί με κάποιους φίλους του οργανοπαίκτες γύριζαν στις ταβέρνες του Πειραιά και διασκέδαζαν τους θαμώνες, ενώ πήγαιναν σε γάμους, χαρές και πανηγύρια που τους καλούσαν.Το 1930 ο Γιώργος γνωρίστηκε με την εικοσάχρονη Ειρήνη, με την οποία ερωτεύτηκαν κεραυνοβόλα.Σε λίγο καιρό την έκλεψε με το ταξί ενός φίλου και την πήγε στην Ελευσίνα, στη νονά του.Στις 15 Δεκεμβρίου του 1930 τελέστηκε ο γάμος τους.
Ο Γιώργος Κάβουρας με την Ειρήνη απέκτησαν τρία παιδιά:τον Σταμάτη, το 1931, τη Γαρουφαλιά, το 1932, και τον Ανέστη, το 1936.Ο Κάβουρας στο μεταξύ συνεργάστηκε με όλους σχεδόν τους μουσικούς του Πειραιά και εμφανίστηκε σε διάφορα στέκια της εποχής.Μέχρι τότε δεν τραγουδούσε, τουλάχιστον επίσημα.Σε κάποιες πρόβες, εκεί γύρω στα 1933, τραγούδησε ένα δικό του τραγούδι και όλοι οι παρευρισκόμενοι έμειναν με το στόμα ανοιχτό από την έξοχη φωνή του.
Ο Στελλάκης Περπινιάδης ήταν κατηγορηματικός: "Γιώργο πρέπει να τραγουδήσεις σε δίσκο", του είπε.Έτσι ο Κάβουρας κάνει την εμφάνισή του στη δισκογραφία με το τραγούδι του Ιάκωβου Μοντανάρη "Ο Σερέτης", στις αρχές του 1936.
Θα ακολουθήσουν τραγούδια διαφόρων δημιουργών, όπως του Βαγγέλη Παπάζογλου και του Κώστα Σκαρβέλη, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάδειξη του Γιώργου Κάβουρα και την καθιέρωσή του στη δισκογραφία της δεκαετίας του '30.
Συνολικά την περίοδο 1934-1941 ηχογράφησε 70 τραγούδια , εκ των οποίων τα 50 είναι του Κώστα Σκαρβέλη.
Στα χρόνια της Κατοχής συνέβησαν συνταρακτικά γεγονότα στη ζωή του Γιώργου Κάβουρα, που παραμένουν αδιευκρίνιστα.Ήταν χρόνια εξαθλίωσης , πείνας, φόβου και κυνηγητού.Προσπαθούσε να εξασφαλίσει τροφή για την οικογένειά του, ενώ τον κυνηγούσαν οι Ιταλοί, τον χτυπούσαν και απειλούσαν τη ζωή των παιδιών του.Εκείνος κρύφτηκε για κάποιο διάστημα και δεν πήγαινε σπίτι του.Λέγεται πιθανώς ότι οι Ιταλοί τον κυνηγούσαν σαν λιποτάκτη επειδή ήτανε από το Καστελόριζο και είχε ιταλική υπηκοότητα.Μέχρι τότε τα Δωδεκάνησα ανήκαν στους Ιταλούς , και οι κάτοικοι ήταν υποχρεωμένοι να υπηρετούν στον ιταλικό στρατό.
Ο Κάβουρας βεβαίως είχε φύγει μικρός από το Καστελόριζο, και από το 1936 είχε πάρει την ελληνική υποκοότητα.Άγνωστο παραμένει για ποιον ακριβώς λόγο τον κυνηγούσαν.Αυτό το κρυφτό και η απίστευτη ταλαιπωρία του ανθρώπου σε κείνα τα χρόνια της Κατοχής είχαν ως αποτέλεσμα ένα σύντομο και απρόσμενο τέλος.Στις 20 Φεβρουαρίου του 1943 ο Γιώργος Κάβουρας , σε ηλικία μόλις 36 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή από εγκεφαλικό επεισόδιο.Τα αίτια ήταν αρκετά για να πάθει εγκεφαλικό.Εκτός από τα δεινά της Κατοχής, έπιασε και τη γυναίκα του Ειρήνη με έναν Ιταλό.Προσπάθησε να τη σκοτώσει με μαχαίρι, τραυματίζοντάς τη στο χέρι.
