ΛΑΘΡΕΠΙΒΑΤΕΣ
Μια παράξενη χημεία ενώνει τους δύο τροβαδούρους, που αν και προέρχονται από διαφορετικές μουσικές σχολές, βγάζουν ένα ξεχωριστό ηχητικό αποτέλεσμα.
Εκείνη την εποχή το τραγούδι είναι στα πάνω του και έτσι τα παιδιά αποφασίζουν να δείξουν την δουλειά τους ακολουθώντας την πεπατημένη του demo. Με τραγούδια που ο Γιάννης έγραψε στην Σαντορίνη, «Ανησυχώ, Ρεμάλι» και άλλα και «Το γραφείο» του Παντελή ξεκινάνε την ηχογράφηση στο στούντιο του Κώστα Στρατηγόπουλου Mini farm και εκεί τους ακούει ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, που τους στέλνει στην Μίνως στον Ηλία Μπενέτο (μετέπειτα παραγωγό και νονό τους……).
Η εταιρεία καλοδέχεται τα παιδιά και μπαίνουν στο στούντιο για να ηχογραφήσουν Τον πρώτο δίσκο τους «Απόψε λέω να μην κοιμηθούμε».(Νοέμβριος 1987) Ενορχηστρωτής είναι ο Νίκος Αντύπας και οι καλύτεροι μουσικοί βγάζουν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα που όταν το ακούει η Χαρούλα Αλεξίου τους παίρνει στον Ζυγό στην Πλάκα όπου γνωρίζουν μεγάλη επιτυχία.
Στην συνέχεια περιοδεύουν με Αλεξίου και Γαλάνη σε όλη την Ελλάδα και ο δίσκος τους σημειώνει τεράστια επιτυχία καθώς εκτός από το ομώνυμο τραγούδι ακούγεται και η συμμετοχή της Ελένης Δήμου με το «Ανησυχώ» όπως και το «Ρεμάλι»,» Το γραφείο», «Ταξιδιάρικο πουλί», «Λαθρεπιβάτης»…….
Το 1989 κυκλοφορούν το E.P «Στην Βραζιλία»(Minos) σε ενορχήστρωση του Στέφανου Κορκολή Στην πορεία τους συνεργάζονται με Γιάννη Σπανό, Γιώργο Χατζηνάσιο, Μάριο Τόκα και το 1990 κάνουν τον δεύτερο δίσκο τους «Ταξίδι στο όνειρο» αφού έχουν αλλάξει εταιρεία (ΜΒΙ)με παραγωγό τον Βαγγέλη Γιαννόπουλο και ενορχηστρωτή τον Αντώνη Γούναρη. Τα τραγούδια του Γιάννη και η ερμηνεία του Παντελή κάνουν το θαύμα τους και το ομώνυμο τραγούδι όπως και το «Δεν φταίω εγώ που μεγαλώνω» γίνονται διαχρονικές επιτυχίες……
Κάνουν περιοδείες σε Ελλάδα και Κύπρο και συνεργάζονται με Βασίλη Καζούλλη, Αναστασία Μουτσάτσου, Λένα Αλκαίου,Θοδωρή Παπαδόπουλο, Δημήτρη Κοντογιάννη, Χρίστο Γιαννόπουλο,και άλλους αξιόλογους καλλιτέχνες της γενιάς τους. Το κύκνειο άσμα τους είναι ο δίσκος «Έτσι απλά»(MBI 1991) που οι Λαθρεπιβάτες μοιράζονται συνθετικά.
Έξι τραγούδια ο Γιάννης και έξι ο Παντελής που μελοποιεί στίχους του μετέπειτα αγαπημένου του στιχουργού Ηλία Κατσούλη. Ακούγονται και μένουν στην ιστορία τραγούδια όπως «Του Αυγούστου η φωτιά», «Στο Πασαλιμάνι», «Να που μεγάλωσα», «Είμαι εντάξει», «Φιλιά και δακρυγόνα»…..
Το 1993 και μετά από εμφανίσεις στην Κύπρο τα παιδιά αποφασίζουν να τραβήξουν ξεχωριστούς δρόμους . Ο Παντελής μένει ένα μεγάλο διάστημα στην Χίο όπου ετοιμάζει την πρώτη solo δουλειά του, και ο Γιάννης στην Κρήτη, όπου γράφει τραγούδια και παίζει με Κρητικούς μουσικούς. Η συνέχεια είναι γνωστή.
