able 1961

Η Ζωή Λάσκαρη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, στις 12 Δεκεμβρίου 1944. Το πραγματικό της όνομα είναι Ζωή Κουρούκλη. Φοίτησε στη σχολή Βαλαγιάννη, στη σχολή καλογραιών Καλαμαρί και στη σχολή του Πέλλου Κατσέλη. Το 1959, σε ηλικία μόλις δεκαπέντε χρονών, στέφθηκε σταρ Ελλάς. Έζησε για δύο χρόνια στην Αμερική. Το 1961 ο Φιλοποίμην Φίνος την επιλέγει για πρωταγωνίστρια στον «Κατήφορο» και υπογράφει μαζί του αποκλειστικό συμβόλαιο συνεργασίας. Η ταινία είναι εισπρακτικά η εμπορικότερη της σεζόν 1961-1962, καθιερώνοντας τη Ζωή Λάσκαρη ως μόνιμη πρωταγωνίστρια και ως μια από τις πιο λαμπρές σταρ της «χρυσής» εποχής του κινηματογράφου. Τα επόμενα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει σε όλες τις μεγάλες εισπρακτικές επιτυχίες του Φίνου και θα συνεργαστεί με όλους τους σταρ της εποχής. Από αυτές ξεχωρίζουν ο «Νόμος 4000», η «Στεφανία», το «Μερικοί το προτιμούν κρύο», «Μια κυρία στα μπουζούκια», «Κορίτσια για φίλημα» και «Οι Θαλασσιές οι χάντρες». Στα τέλη της δεκαετίας του '60 η Ζωή Λάσ

 Είχε ερμηνεύσει πολλούς ρόλους στο θέατρο, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός από τη συμμετοχή του στη σειρά του Mega το «Νησί», όπου υποδύθηκε τον δημοσιογράφο Σταύρο Σολομονίδη, τον εκδότη της εφημερίδας της Σπιναλόγκας. Ο Πέτρος Αλατζάς γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Θεατρικού Οργανισμού «Μορφές» (Θέατρο «Εμπρός» 1992-1996) και από το Χημικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο θέατρο είχε παίξει σε πολλές παραστάσεις για ενηλίκους και παιδιά. Είχε επίσης διδάξει σε σεμινάρια για εκπαιδευτικούς κι ερασιτέχνες ηθοποιούς και είχε φωτογραφήσει πολλές παραστάσεις χορού και θεάτρου. Φωτογραφίες του έχουν συνοδεύσει ποιητικές συλλογές. Έφυγε από τη ζωή της 10/08/2017

Πρωτοεμφανίστηκε στη σκηνή το 1964 στο έργο Υπόγειο Της Λέλας του Β. Ιμπροχώρη στο Θέατρο Αττικόν. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με θιάσους γνωστών πρωταγωνιστών και διακρίθηκε στην πρόζα και την επιθεώρηση. Στον κινηματογράφο ξεκίνησε το 1963 με την ταινία Μας Κρύβουν Τον Ήλιο και το 1968 ήταν σταθμός για την καριέρα της, αφού έγινε περισσότερο γνωστή όταν έπαιξε στην ταινία Μια Ιταλίδα απο την Κυψέλη. Σε όλη τη σταδιοδρομία της έλαβε μέρος σε περισσότερες απο 50 ταινίες, δράματα, κωμωδίες και περιπέτειες. Είχε τιμηθεί με το κρατικό βραβείο Α’ Γυναικείου ρόλου το 1990 για την ερμηνεία της στην ταινία Άντε γειά του Γ. Τσεμπερόπουλου, ενώ είχε παίξει και σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές. Η ηθοποιός, η οποία ξεχωρίζει για το ήθος της, την καλοσύνη και τις προοδευτικές ιδέες της, πήρε την απόφαση να προσφέρει τον μισθό της σε άπορες οικογένειες. Ο προβληματισμός για τα κοινά την οδήγησε στη θέση της δημοτικής συμβούλου στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ως αντιπρόεδρος στον τομέα του Πολι

Η Μαίρη Τσώνη γεννήθηκε στη Λιβαδειά, αποφοίτησε από την Κρατική Σχολή Ορχηστρικής Τέχνης και τη σχολή Μusical Τheater Dance Attic του Λονδίνου το 2005. Είχε πάρει μέρος σε παραστάσεις των Μ. Μαρμαρινού και Κ. Τσιούκα, ενώ εκτός από τον «Κυνόδοντα» είχε επίσης συμμετάσχει στις κινηματογραφικές ταινίες «Το κακό» και «Το κακό στην εποχή των Ηρώων» του Γ.Νούσια. Ήταν επίσης μέλος του μουσικού συγκροτήματος «Mary and the boy». Πέθανε σε ηλικία 30 ετών.

Πρωτοεμφανίστηκε με το θίασο της Κατερίνας (1954) στο έργο Ταξίδι αναψυχής. Το 1956 συνεργάστηκε με το θίασο Ηλιόπουλου-Φωτόπουλου, όπου και εμφανίστηκε στην κωμωδία του Αλέκου Σακελλάριου “Ο φίλος μου ο Λευτεράκης” και στο έργο “Μια τσουκνίδα στις βιολέτες”. Ακολουθεί η συνεργασία της με το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη και πολλές ακόμα μεγάλες συνεργασίες. Η σταδιοδρομία της στο θέατρο θα σταματήσει στις αρχές του 1960 όπου έγινε ξεναγός αρχαιολογικών χώρων και διευθύντρια-συντονίστρια σε ελληνικές και ευρωπαϊκές κρουαζιέρες. Αργότερα, ανέλαβε τις δημόσιες σχέσεις στο ιδιαίτερο γραφείο του Ανδρέα Παπανδρέου, κατά τα έτη της πρωθυπουργίας του, και συνέχισε ως υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων του Πρωθυπουργού κ. Κώστα Σημίτη ως το 1999. Το καλοκαίρι του 2014, και σε ηλικία 90 ετών, επιστρέφει έπειτα από δεκαετίες στον κινηματογράφο, πρωταγωνιστώντας στην ταινία docufiction του Alessandro Spiliotopulos “Οι κόρες του Χάους”, μία συμπαραγωγή του Ινστιτούτου Κυβέλη και της Tetr

Η Γεωργία Αποστόλου είναι ηθοποιός. Τη δεκαετία του ’90 και μέχρι τις αρχές του 2000, η Γεωργία Αποστόλου μεσουρανούσε στη μικρή οθόνη ερμηνεύοντας πρωταγωνιστικούς ρόλους σε σίριαλ και παίζοντας δίπλα σε μεγάλους ηθοποιούς στο θέατρο. Τα τελευταία χρόνια όμως η όμορφη ηθοποιός, Γεωργία Αποστόλου απέχει από τα καλλιτεχνικά δρώμενα.     Τηλεοπτικές σειρές που είχε συμμετάσχει η Γεωργία Αποστόλου: Βαμμένος ήλιος 1996|1996 ΑΝΤ1 Φιλί ζωής 2002|2002 ΑΝΤ1 Πες το ψέματα 2000|2000 Mega Καραμπόλα 1997|1997 ΑΝΤ1 Το μονοπάτι της αγάπης 1994|1994 ΑΝΤ1 Έρωτας (2005) 2005|2005 ΑΝΤ1 Αλίκη (2000) 2000|2000 ΑΝΤ1 Ανατομία ενός εγκλήματος: Το πένθος της ηδονής 1995|1995 ΑΝΤ1 Μια νύχτα σαν κι αυτή...: Στοίχημα αγάπης 1997|1997 ΑΝΤ1 Τρικυμία (1998) (Ι) 1998|1998 ΑΝΤ1 Η Γεωργία Αποστόλου έφυγε ξαφνικά στις 12/6/2016 στα 43 της χρόνια από ανακοπή καρδιάς.

Γεννήθηκε στο Βέλο Κορινθίας όπου έζησε τα παιδικά του χρόνια μέχρι την ηλικία των 11 ετών όταν η οικογένειά του μετακόμισε στο Αιγάλεω. Σπούδασε στη Δραματική σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη και τελείωσε τη Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθήνας. Παντρεύτηκε την Τάρια Μπούρα και το 2006 παντρεύτηκε την ηθοποιό Χριστίνα Ψάλτη (γεν. 1973) Έπαιξε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου αλλά και στο θέατρο. Έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής μαζί με την Καίτη Φίνου στη δεκαετία του 1980 με εμπορικές ταινίες όπως Καμικάζι αγάπη μου, Τροχονόμος Βαρβάρα, Τα καμάκια, Βασικά καλησπέρα σας, Και ο πρώτος ματάκιας, Τρελλός είμαι ό,τι θέλω κάνω, Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ, Μάντεψε τι κάνω τα βράδια. Έχει παίξει πολλούς ρόλους, κατά το πλείστον κωμικούς. Έχουν μείνει αξέχαστες πολλές ατάκες από ταινίες του, όπως «Μανούλι, είσαι να τη βρούμε;», «Κούλα, πολύ κωλόπαιδο ο Κυριάκος!» και «Κούλα με την κουλάρα σου!» Το 1973 στην τηλεοπτική σειρά Οι έμποροι των εθνών τραγούδησε το «Ήτανε μια φορά» του Σ

Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη υπήρξε σύζυγος του αξέχαστου «κακού» του ελληνικού κινηματογράφου Σπύρου Καλογήρου. Γεννήθηκε το 1934 και ήταν απόφοιτη του Εθνικού Θεάτρου. Στα 18 της παντρεύτηκε τον ηθοποιό Σπύρο Καλογήρου με τον οποίο απέκτησαν ένα γιο, τον Κωνσταντίνο. Το ζευγάρι έμεινε μαζί για περισσότερα από 50 χρόνια. Σε συνεντεύξεις τους και οι δυο ηθοποιοί δήλωναν αιώνια ερωτευμένοι. Το αξέχαστο ζευγάρι έχει αφήσει πίσω του τεράστια καλλιτεχνική κληρονομιά, με πρωταγωνιστικούς ρόλους στον ελληνικό κινηματογράφο, το θέατρο και την τηλεόραση. Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη ηταν απόφοιτη του Εθνικού Θεάτρου και είχε παίξει σε πολλές ελληνικές ταινίες και σε θεατρικές παραστάσεις, συχνά με τον σύζυγό της με τον οποίον συνεργάστηκαν κυρίως μετά τη δεκαετία του 1980, όταν έκαναν τον δικό τους θίασο, ανεβάζοντας παραστάσεις και πραγματοποιώντας περιοδείες. Μερικές από τις ταινίες που έπαιξε ήταν «Η νεράιδα και το παλικάρι» (1969), «Η παριζιάνα, (1969), «Δικτάτωρ Καλεί Θανάση» (19

Ο Νίκος Κούνδουρος γεννήθηκε στην Αθήνα, αλλά οι γονείς του, από ατελείωτες γενιές Κρητικοί, δεν ανέχονταν να πολιτογραφηθεί σαν Αθηναίος. Τον μετέφεραν στην Κρήτη, τυλιγμένο σε μία πάνα, ώστε να γραφτεί στα δημοτολόγια του Αγίου Νικολάου της Κρήτης στις 15 Δεκεμβρίου του 1926. Είναι γιος του δικηγόρου και πολιτικού Ιωσήφ Κούνδουρου. Σπούδασε ζωγραφική και γλυπτική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από την οποία και αποφοίτησε το 1948. Κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ενταχθεί στις τάξεις του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, και μετά τον πόλεμο εξορίστηκε στη Μακρονήσο, λόγω των αριστερών φρονημάτων του. Στα 28 του χρόνια αποφάσισε να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο. Ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σκηνοθέτης με τη Μαγική Πόλη (1954), όπου συνδύασε τις επιρροές του από το νεορεαλισμό με την εικαστική του ματιά. Με το σύνθετο και πρωτοποριακό έργο «Ο Δράκος» (1956), ο Νίκος Κούνδουρος καθιερώνεται. Ακολούθησαν «Οι παράνομοι» (1958), «Το ποτάμι» (1959), «Μικρές Αφροδίτες» (1963