able 1961

Ο ηθοποιός Πέτρος Λοχαΐτης (1933- 29 Μαΐου 1976) γεννήθηκε στην Αθήνα και εμφανίστηκε κυρίως σε κωμωδίες του Σακελλάριου. Σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στον Θεολόγο όπου διατηρούσε εξοχικό το 1976, όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε σε βράχο. Ετάφη στο Νεκροταφείο των Αγίων Αναργύρων.   Ήταν για χρόνια ο πιστός συνεργάτης αλλά και στενός φίλος της Αλίκης Βουγιουκλάκη. Είχε ένα γιο.   Ο Λοχαΐτης ήταν ένας πολύ καλός ηθοποιός, που δυστυχώς η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι και δεν πρόλαβε να κάνει πράγματα στο κόσμο του θεάτρου. Πολλοί τον θυμούνται στο ρόλο του «μυτόγκα» Νέστορα, του ψευτοντεντέκτιβ και του αρραβωνιαστικού της αδερφής του Παπαμιχαήλ, Φλωρέττας Ζάννα στην ταινία «Αρχόντισσα και ο αλήτης».

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922. Ξεκίνησε σπουδές στην Ιατρική (ο πατέρας του ήταν γιατρός) αλλά τον κέρδισε το θέατρο. Σπούδασε θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κάρολου Κουν και στη σχολή του Ελληνικού Ωδείου.   Στον κινηματογράφο, αξέχαστη παραμένει η ερμηνεία του στην ταινία Τα κίτρινα γάντια ως «Μπρίλης».   Τέσσερα χρόνια πριν το θάνατό του, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και ακολούθησαν σοβαρά προβλήματα υγείας. Τον τελευταίο μήνα της ζωής του η υγεία του παρουσίασε σοβαρή επιδείνωση.   Έσβησε το απόγευμα της Κυριακής 25 Αυγούστου 2002 στο νοσοκομείο "Λευκός Σταυρός". Κηδεύτηκε το απόγευμα της Δευτέρας 26 Αυγούστου 2002 από το Α' Νεκροταφείο Αθηνών παρουσία πολλών συναδέλφων του και απλού κόσμου. Με το θάνατο του Γιάννη Γκιωνάκη έκλεισε η χρυσή εποχή των παλιών μεγάλων μας κωμικών ηθοποιών.

Η ηθοποιός Γεωργία Βασιλειάδου γεννήθηκε στις 1 Ιανουαρίου του 1897 στην Αθήνα. Το πραγματικό της όνομα ήταν Γεωργία Αθανασίου. Αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο νωρίς και προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της εργάστηκε ως πωλήτρια σε διάφορα εμπορικά καταστήματα. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1918, αν και ξεκίνησε τις σπουδές της στη Γεννάδιο Σχολή το 1923. Αρχικά εμφανίστηκε σε κάποιες όπερες και στη συνέχεια συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους θεατρικούς θιάσους της εποχής, όπως της Κυβέλης, της Μαρίκας Κοτοπούλη και του Δημήτρη Μυράτ. Στα μέσα της δεκαετίας του '30 αποφάσισε να αποσυρθεί. Ωστόσο, το 1939 ο Αλέκος Σακελάριος της προσέφερε έναν μικρό ρόλο στη μουσική κωμωδία «Κορίτσια της παντρειάς», που αποτέλεσε την αρχή μιας δεύτερης καριέρας για τη μεσήλικη, πλέον, ηθοποιό. Τα επόμενα χρόνια και ως τα τέλη της δεκαετίας του '60, πρωταγωνίστησε σε πολλές κωμωδίες, ενώ σχημάτισε και δικούς της θιάσους. Στον κινηματογράφο είχε κάνει την παρθενική

Ξεκίνησε την καριέρα του το 1929 στο μουσικό θέατρο, συμμετέχοντας σε επιθεωρήσεις, οπερέτες και παραστάσεις βαριετέ . Τη δεκαετία του 1940 άρχισε να συγκροτεί δικούς του θιάσους και να συνεργάζεται με σπουδαίους συναδέλφους του, όπως τη Ρένα Βλαχοπούλου, τις αδελφές Καλουτά , την Καίτη Ντιριντάουα και τη Μαρίκα Νέζερ , την Καίτη Μπελίντα και τη Μαρίκα Νέζερ (1958: Τεντυμπόυς των Γιαλαμά-Θίσβιου-Πρετεντέρη), τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο και τη Σοφία Βέμπο (1959), τον Κώστα Χατζηχρήστο (1963) κ.ά.   Μεσολάβησε ένα διάστημα (1954-55) κατά το οποίο ίδρυσε μαζί με τον Τάκη Μηλιάδη και τη Νανά Σκιαδά το θίασο «Ελληνική Μουσική Κωμωδία», στον οποίο ανέβασε επιθεωρήσεις αλλά και έργα πρόζας, όπως η κωμωδία "Δέκα μέρες στο Παρίσι" (με τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο το 1960).   Διακρίθηκε ιδιαίτερα και για τις κινηματογραφικές του εμφανίσεις. Έπαιξε για πρώτη φορά στη μεγάλη οθόνη το 1950 στην ταινία του Νίκου Τσιφόρου Έλα στο θείο και συνέχισε να εμφανίζεται σε ταινίες του ίδιου (Η ωραία

Γεννήθηκε στο Μαυρολιθάρι Παρνασσίδας το 1924. Βγήκε στο στίβο της ζωής από πολύ μικρή ηλικία, όταν μοίραζε γάλα με το ποδήλατο του βοηθώντας το γαλατά πατέρα του και παράλληλα μελετούσε μεγάλους συγγραφείς και διάβαζε ποίηση! Ο θάνατος ενός φίλου του, στάθηκε η αφορμή για να εγκαταλείψει την οικογενειακή δουλειά και να στραφεί στην ηθοποιία. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών. Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1951 στο "Νυφιάτικο τραγούδι" του Νότη Περγιάλη.   Στον κινηματογράφο εμφανίστηκε για πρώτη φορά, το 1944, στην ταινία Τα Χειροκροτήματα (Αττίκ, Χόρν). Αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο, και οι ταινίες του τον έκαναν αμέσως γνωστό και δημοφιλή, και τον καθιέρωσαν σαν έναν από τους πλέον δυναμικούς πρωταγωνιστές της ελληνικής οθόνης.   Το '66 και '67 τιμήθηκε από το Κινηματογράφο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με βραβεία ερμηνείας για τους ρόλους του στις ταινίες Με τη λάμψη στα μάτια και Πυρετός στην άσφαλτο.   Το 1975 εμφανίστηκε και στην τηλεόραση, στη σειρά "Ο

Από τους σημαντικότερους κωμικούς του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 1 Ιανουαρίου του 1904. Η σκηνή τον έλκυε από παιδί και το ταλέντο του ήταν πηγαίο. Ωστόσο, δεν σπούδασε υποκριτική και η πρώτη εμφάνισή του ως ηθοποιός ήταν μάλλον τυχαία.Αφού τελείωσε το σχολείο και απολύθηκε από το στρατό, έπιασε δουλειά στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου ως βοηθός στα σκηνικά. Τα βράδια, μετά την παράσταση, ακολουθούσε τους ηθοποιούς σ' ένα γειτονικό ταβερνάκι και όταν ερχόταν στο κέφι διασκέδαζε με τα καμώματά του τους θεατρίνους και τους θαμώνες. Ένα από εκείνα τα βράδια του 1924, τον σπρώξανε ξαφνικά για «πλάκα» και βγήκε στη σκηνή. Στην αρχή τα 'χασε, αμέσως όμως και με το πρώτο γέλιο της πλάκας συνήλθε κι άρχισε να χορεύει, κουνώντας τα χέρια και τα πόδια του κωμικά, κάνοντας διάφορες γκριμάτσες.   Ο κόσμος τρελάθηκε στο γέλιο και το χειροκρότημα που για πρώτη φορά εισέπραξε ήταν ενθουσιώδες. Εκείνο το βράδυ, στο θέατρο «Έντεν» του Θησείου, γεννήθηκε ένας μ

Γεννήθηκε το 1934 στον Πειραιά και σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από το οποίο ξεχώρισε πολύ νωρίς για το ταλέντο του, για να αξιοποιηθεί αμέσως από το Εθνικό, στο οποίο και πρωταγωνίστησε από το 1957 έως το 1960. Ο πρώτος του ρόλος ήταν στο «Γλάρο» του Τσέχωφ και ακολούθησε ο ρόλος του Πολύδωρα στην Εκάβη του Ευριπίδη. Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και από το 1962 συγκρότησε δικό του θίασο στο Ελεύθερο Θέατρο. Έπαιξε δίπλα στην Κυβέλη, την Παξινού, τη Συνοδινού και το Μινωτή. Υπήρξε Πρωταγωνιστής στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος (ΚΘΒΕ) και πρόεδρος του συλλόγου ηθοποιών βορείου Ελλάδος. Την περίοδο εκείνη ήταν παντρεμένος με τη (Θεσσαλονικιά) Νανά Ειλικρινή, με την οποία πήραν διαζύγιο το 1990. Από το 1964 και για δέκα ολόκληρα χρόνια, πρωταγωνίστησε στο θέατρο ως συν-θιασάρχης με την Αλίκη Βουγιουκλάκη, αλλά και σε δεκάδες ταινίες ως ζευγάρι, στην οθόνη αλλά και στη ζωή. Από το γάμο τους απέκτησαν ένα γιο, το Γιάννη Παπαμιχαήλ. Χώρισαν το 1974. Ξ

Ο Νίκος Ξανθόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 31 Αυγούστου (κατ ΄άλλους στις 14 Μαρτίου) του 1934. Σπούδασε στη Σχολή του Εθνικού θεάτρου. Ηθοποιός της σκηνής από το 1957 ως το 1963, αφοσιώθηκε τελικά στον κινηματογράφο. Στο Εθνικό Θέατρο, μαθητής ακόμα, συμμετείχε ως μέλος του χορού, σε διάφορες τραγωδίες, περιοδεύοντας στο εξωτερικό. Η πρώτη του επαγγελματική εμφάνιση στο θέατρο, έγινε με το Θίασο Κατερίνας, στην κομεντί "Βιργινία". Συνέχισε στο ελεύθερο θέατρο με διάφορους ρόλους: "Η κυρία δε με μέλει", "Λα μάμα", "Ηλέκτρα" (Θίασος Ροντήρη, όπου έπαιξε το ρόλο του Ορέστη), "Είσοδος υπηρεσίας", "Σκάνδαλα στην εξοχή" και το "Τραγούδι του νεκρού αδερφού" (Θίασος Κατράκη). Η πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο έγινε το 1958, στην ταινία Η ζωή μου αρχίζει με σένα, αλλά ως κινηματογραφικός πρωταγωνιστής, καθιερώθηκε από το σκηνοθέτη-παραγωγό Απόστολο Τεγόπουλο (Κλακ Φιλμ), με τον οποίο ξεκίνησε αποκλειστική συνεργασία

Η Βέρα Κρούσκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1947. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του «Μουσικού θεάτρου» του «Ωδείου Αθηνών». Σπούδασε επίσης χορό και ξεκίνησε την καριέρα της ως χορεύτρια. Παράλληλα εμφανίστηκε και στον κινηματογράφο κάνοντας μικρά περάσματα σε ταινίες όπως «Ο Ταξιτζής (1962)», «Μερικού το Προτιμούν Κρύο (1963)», «Ο Θαλασσόλυκος (9164)», «Όχι Κύριε Τζόνσον (1965)» κ. ά .   Σε πρωταγωνιστικό ρόλο εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1967 στην ταινία «Έρωτες στην Λέσβο» του παραγωγού J.Paris, με τον οποίο υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας.   Μέχρι το 1971 έπαιξε σε πολλές επιτυχημένες ταινίες. Μερικές από αυτές είναι το «Όχι(1969)», «Θυμήσου Αγάπη μου(1969)», «Κατηγορώ το κορμί μου(1969)», «Άγιος Νεκτάριος(1969)», «ο Τελευταίος των Κομιτατζήδων(1970)», «Οι τελευταίου του Ρούπελ(1971)», «Δώστε τα χέρια(1971)», «28η Οκτωβρίου(1971)».   Μέχρι σήμερα έχει εμφανιστεί συνολικά σε 29 ταινίες, μεταξύ των οποίων και κάποιες δημιουργίες της ΝΕΚ όπως «Η Χρυσομαλλούσα (1978)», «Ο Ασυμβίβασ